Non minor, inquit, voluptas percipitur ex vilissimis rebus quam ex pretiosissimis.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Erit enim mecum, si tecum erit. Si autem id non concedatur, non continuo vita beata tollitur. Scio enim esse quosdam, qui quavis lingua philosophari possint;

Sic faciam igitur, inquit: unam rem explicabo, eamque
maximam, de physicis alias, et quidem tibi et declinationem
istam atomorum et magnitudinem solis probabo et Democriti
errata ab Epicuro reprehensa et correcta permulta.

Non est igitur summum malum dolor.

Quae enim dici Latine posse non arbitrabar, ea dicta sunt a te verbis aptis nec minus plane quam dicuntur a Graecis.

Nec vero sum nescius esse utilitatem in historia, non modo voluptatem.
Nec mihi illud dixeris: Haec enim ipsa mihi sunt voluptati, et erant illa Torquatis.

Tollitur beneficium, tollitur gratia, quae sunt vincla concordiae. Istam voluptatem perpetuam quis potest praestare sapienti? Etiam inchoatum, ut, si iuste depositum reddere in recte factis sit, in officiis ponatur depositum reddere; Quid ergo? Tria genera bonorum; Similiter sensus, cum accessit ad naturam, tuetur illam quidem, sed etiam se tuetur; Nam Pyrrho, Aristo, Erillus iam diu abiecti. Bork Tertium autem omnibus aut maximis rebus iis, quae secundum naturam sint, fruentem vivere. Hinc ceteri particulas arripere conati suam quisque videro voluit afferre sententiam. Hos contra singulos dici est melius.

Post enim Chrysippum eum non sane est disputatum.
Quid ergo attinet gloriose loqui, nisi constanter loquare?
Animi enim quoque dolores percipiet omnibus partibus maiores quam corporis.
Ampulla enim sit necne sit, quis non iure optimo irrideatur, si laboret?

Ita graviter et severe voluptatem secrevit a bono.

Non potes, nisi retexueris illa. Duo Reges: constructio interrete. In quo etsi est magnus, tamen nova pleraque et perpauca de moribus. Quod non faceret, si in voluptate summum bonum poneret. Et hunc idem dico, inquieta sed ad virtutes et ad vitia nihil interesse. Refert tamen, quo modo.

Bork: Ergo hoc quidem apparet, nos ad agendum esse natos.
Bork: Hanc ergo intuens debet institutum illud quasi signum absolvere.